Brandweervrijwilliger Linda leert van elke uitruk

De 43-jarige Linda Pierlo is projectondersteuner bij de provincie Noord-Brabant én werkt sinds 2016 bij de vrijwillige brandweer. “Als thuis mijn pieper gaat, zeggen mijn kids al: succes hè mam!”

Linda uit Gemonde werkt al zo’n 21 jaar bij het Provinciehuis en heeft 19 jaar haar EHBO-diploma. “In het Provinciehuis hebben we een EHBO-dienst en een eigen brandweer mét wagen. Elke dinsdagavond na het werk oefen ik voor het werk bij de EHBO-dienst. Op een gegeven moment werd ik gevraagd of ik ook interesse had om bij de interne brandweer te komen. Dat leek me wel wat en ik begon samen met een aantal collega’s aan de opleiding Manschap. Het was een zware, maar ook een ontzettend uitdagende en leuke opleiding.”

Enthousiast over brandweerleven

Linda merkte al gauw dat ze heel enthousiast werd over het brandweerleven. “Tegelijkertijd concludeerde ik dat er binnen het bedrijf nauwelijks zaken gebeuren waar ik iets van kan leren. Ik vond het zonde van die pittige en dure opleiding dat ik mijn kennis vervolgens niet regelmatig in de praktijk zou kunnen toepassen. Daarom ging ik langs bij de postcommandant in Sint-Michielsgestel. Na de koffie besloot ik vrijwilliger te worden bij post Gestel.”

Klaarstaan voor burgers

Wat Linda zo mooi aan dit vrijwilligerswerk vindt? Dat ze klaarstaat voor de burgers van haar gemeente. “We laten ons op verschillende manieren zien als brandweer. Natuurlijk zijn we er allereerst in nood. We zijn ook betrokken bij reanimatieoproepen, daar worden we voor opgeleid.  Daarnaast geven we voorlichting op basisscholen, houden we toezicht bij de laatste dag van mini Gestel bouwdorp en bij meerdere gemeenteactiviteiten. Maar we nemen ook kinderen in de brandweerwagen mee voor een ritje tijdens Koningsdag. En we organiseren eens per jaar de Brandweerspelen voor de groepen 6 van de basisscholen in onze gemeente. Die dagen zijn altijd een groot succes!”.

‘We zijn er voor elkaar’

Als door de wol geverfde vrijwilliger leert Linda nog steeds van iedere oefenavond én uitruk. “Telkens  kom je in een andere situatie en het gaat nooit via het boekje. Het ene slachtoffer is het andere niet, het brandverloop kan iedere keer anders zijn. Het werk vergt de nodige energie en je hebt goede en mindere dagen. Maar wat ik zo mooi vind, is dat je altijd met een groep bent. Het is onderling hartstikke gezellig. We zijn van alle markten thuis als vrijwilligers; de een is bakker, de ander fietsenmaker. We zijn wel kritisch, ook naar elkaar. Als er iets met een ander is, zijn we er voor elkaar. Daar maken we tijd voor vrij. En tijdens uitjes leren we elkaar nog beter kennen.”

Jezelf blijven ontwikkelen

Met een drukke baan, gezinsleven én het vrijwilligerswerk zijn de dagen van Linda snel gevuld. Het thuisfront steunt haar voor de volle honderd procent bij haar nevenfunctie. “Als mijn pieper thuis gaat, zeggen de kids al: succes hè mam!” De enthousiaste Linda gaat vol voor haar vrijwilligerswerk. “Het is echt een hobby, maar het is niet alleen maar leuk, daar ben ik ook eerlijk in. De laatste tijd hoor ik van collega’s uit andere regio’s dat de agressie tegen hulpdiensten toeneemt. Zelf heb ik dat gelukkig nog niet meegemaakt, maar ik vind deze landelijke tendens toch lastig, merk ik. Tegelijk zeg ik: je moet dit vrijwilligerswerk in je hart hebben zitten. Bij de brandweer moet je niet alleen lichamelijk in een goede conditie zijn, maar ook graag willen leren en jezelf blijven ontwikkelen. Al mijn brandweercollega’s deinzen niet voor dingen terug, dat vind ik heel mooi.”

Lees hier meer inspirerende verhalen van onze collega's.